Het is al een tijdje stil rond de ICT Commissie Elias. Er zijn veel verhoren geweest. Veel van deze verhoren hebben tot verbazing geleid. Hoe is het mogelijk dat de overheid op een dergelijke manier met projecten en publiek geld omgaat. De jaarlijkse verspilling van vier tot vijf miljard is een slag in de lucht. Valt niet te controleren en zegt dus ook niets. Wel is het duidelijk dat er veel geld over de balk wordt gesmeten door slecht lopende projecten of zelfs complete mislukkingen.
Nu is er even windstilte. De Cie doet zijn werk in stilte. Dit is een mooi moment om eens terug te kijken. In hoeverre heeft de Cie Elias kritisch gekeken naar de rol van opdrachtgever van de mislukte ICT projecten? Maar hier is moeilijk een antwoord op te geven als niet duidelijk is wat bedoeld wordt met opdrachtgever. Opdrachtgever is contextgevoelig. Wordt de eigen CIO of Informatie Manager als de opdrachtgever gezien? Waarschijnlijk wel. Voor een externe leverancier die bij het project betrokken is, is dit de opdrachtgever. Maar is dit de werkelijke opdrachtgever van een project?
In onze visie is de CIO of Informatie Manager een interne opdrachtnemer. Dat geeft aan dat er dus ergens anders een opdrachtgever is: dit is veelal een (top)ambtenaar uit het 'business' domein. In ieder geval niet iemand in het ICT domein. Wij maken onderscheid tussen een primaire opdrachtgever (de ambtenaar in het business domein) en de secundaire opdrachtgever (een ambtenaar in het ICT domein die (deel)opdrachten aan derden verstrekt).
Terug naar de ICT Cie Elias: is er de afgelopen tijd ook kritisch gekeken naar de rol van primaire opdrachtgever? Persoonlijk krijg ik niet de indruk. Maar het eindrapport zal hierin helderheid verstrekken. Nog even wachten dus.