De tijdelijke commissie huizenprijzen heeft in haar aanbevelingen weinig gezegd over pervers grondbeleid. Dat is pijnlijk voor bouwers die nu fors investeren in innovatie en industrialisatie. Bouwers lossen namelijk met betere spullen voor lagere prijzen ongewild het probleem van gemeenten en grondeigenaren op.
In het verleden heb ik regelmatig de rol van gebiedsontwikkelaar en/of opstalontwikkelaar gespeeld. De belangrijkste les: de grondexploitatie is de vijand van de opstalexploitatie. De grondexploitatie gaat over winstmaximalisatie, uitsluiten van risico’s en een abstract voorstelling van de toekomstige bewoners. De inkomsten uit de grondexploitatie komen immers uit het verschil tussen de ‘marktprijs’ van een woning en de kostprijs van die woning. Natuurlijk is er de afgelopen jaren afgeboekt op grond maar nu de bouwers, door innovatie, goedkoper kunnen bouwen ruiken de planeconomen van gemeenten en ontwikkelaars weer kansen. En de bouwers laten zich gewillig naar de slachtbank leiden. De kostprijs plus een uitonderhandelde marge van 1 tot 2 procent is de beloning die ze ontvangen voor jaren van noest nadenken over betere spullen voor lagere prijzen.
Lees meer: http://www.cobouw.nl/nieuws/algemeen/2014/06/25/misbruikte-innovatiekracht