k ben de Tijdelijke Commissie ICT een excuus verschuldigd. Corruptie is géén randverschijnsel in de wereld van de publieke ict. En zelfs dat lijkt een understatement. Als lid van de externe klankbordgroep van ‘Elias’ werd mij begin 2013 gevraagd of ik dacht dat er in de ict-wereld op enige schaal sprake was van corruptie. Mijn antwoord was dat corruptie bestaat, maar moet worden gezien als het schuim op de golven. ‘Voorzitter! De publieke ict is doodziek, kostbaar en ondoorzichtig en dan lekken er soms bedragen weg. Maar richt u zich op de golven, niet op het schuim’, zo luidde ongeveer mijn antwoord.
Ik was tevreden met mijn ingetogen opstelling. Ik heb bij UWV de wilde jaren 2007-2011 onder ict-bestuurder Jongen meegemaakt, gezien hoe corruptie werkt en hoeveel het kapot maakt. Ik zag na mijn fase van boosheid niet zozeer slechte mensen of slechte regelgeving maar bederf, vervreemding en onuitputtelijke zakken Haags geld. Ik had in 2013 mijn ervaringen echter verwerkt en richtte mij op de oorzaken, de golven onder het schuim. De rode draad daarin is dat er bij de publieke ict nauwelijks belangentegenstellingen bestaan, geen ‘checks and balances’. Ict bij de overheid is de Faalindustrie, niet ‘The Firm’.