Wat is het nou precies, dat bureau ICT-toetsing (BIT), dat er volgens de commissie Elias moet komen? Een soort stuurslot om dronken rijden te voorkomen; een instrument voor onzekerheidsreductie bij beleidsbedenkers en hun politieke bazen; een allesbepalend ICT-politbureau dat zelf door niemand wordt gecontroleerd of een reflectiekamer voor de zin en onzin van (ICT) beleidsvoornemens?
Het is hoe dan ook de hoeksteen van de reeks aanbevelingen (34) van de ‘tijdelijke commissie ICT-projecten bij de overheid’ met als oogmerk in de toekomst te voorkomen wat de commissie terecht vaststelt, n.l. dat de rijksoverheid de besturing en beheersing van projecten met een belangrijk ICT-component niet op orde heeft. In het rapport ‘naar grip op ICT’ schetsen Elias c.s. een haarscherp beeld van de overheid als ‘domme klant’ als gevolg van ambtelijk falen, wegduikende politiek verantwoordelijken en profiterende leveranciers. En natuurlijk gaat het op zo’n dag waarop het rapport wordt gepresenteerd in de publiciteit weer over de miljoenen die daardoor zijn verspild en niet over de vraag of de oplossingen die de commissie aandraagt dat in de toekomst gaan voorkomen.
Lees meer: http://ibestuur.nl/weblog/bit-en-bytes