Waarom ICT-projecten bij de overheid steevast te duur uitvallen
ICT-projecten kosten de rijksoverheid jaarlijks minstens een miljard meer dan begroot. De voor de hand liggende aanbevelingen van de commissie-Elias zullen hier weinig aan veranderen. Want overheid en bedrijfsleven hebben nooit serieus geprobeerd om de enorme ICT-projecten financieel te beheersen. Hoe ‘ons kent ons’ al decennialang een meer zakelijke verhouding in de weg staat.
‘VERSPILLEN vind ik in dit verband een lastig woord.’ Maarten Hillenaar, tot vorig jaar topambtenaar voor de rijks-ict, zit voorjaar 2014 in de Thorbecke-zaal van de Tweede Kamer recht tegenover de commissie-Elias die de mislukte ict-projecten van de overheid onderzoekt. vvd-Kamerlid Ton Elias heeft ‘zijn’ parlementaire commissie opgetuigd als een volksgericht. Om de beurt verschijnen kopstukken uit de Nederlandse ict-wereld bij hem. De verhoren worden live uitgezonden via internet. Elias zorgt ervoor dat de ict’ers niet vervallen in, voor de kijkers thuis, onbegrijpelijk jargon. ‘Vendor lock-in’ wordt ‘leveranciersverslaving,’ en ‘deus ex machina’ vertaalt de commissievoorzitter ter plekke als ‘duizend-dingen-doekje’.
In de jaren tachtig werden al onderzoekscommissies opgetuigd om de oplopende kosten rond wat toen ‘automatisering’ heette te onderzoeken. Econoom Arnold Heertje zei in 1989 in een uitzending van Vara’s Achter het nieuws dat al die mislukkingen de overheid jaarlijks één tot anderhalf miljard gulden kostten – wat neerkwam op een gemiddelde overschrijding van dertig tot vijftig procent.
Lees meer: http://www.groene.nl/artikel/gezellig-samen-falen