Op 29 april debatteerde de Kamer voor de vijfde keer over het doorziekende PGB-dossier, waarbij de Sociale Verzekeringsbank er maar niet in slaagt om zorgverleners te betalen. Woensdagavond 20 mei is debat nummer zes. Ondertussen weten we dankzij een contra-expertise van M&I/Partners meer over de problemen bij SVB. Maar dan moet je wel goed lezen.
Wat gebeurt er als een ict-project totaal verkeerd loopt en kiezers daar last van hebben? Een debat, ‘het wordt beter’-beloften, weer een debat, et cetera. Dat stopt als het probleem uit de kranten verdwijnt of wanneer een bewindspersoon opstapt. Dat laatste gebeurde bij het Toeslagendossier met staatssecretaris Weekers.
De burger die zo’n dossier volgt wordt niet blij. Wat er achter de muren van organisaties als de Belastingdienst of de SVB gebeurt weet niemand. Alles dat er toe doet is geheim. Wordt het spannend, zoals bij de PGB, dan krijgen de Kamerleden vlak voor een debat stapels informatie en non-informatie over zich uitgestort, vaak stukken die al maanden klaarliggen. Onze volksvertegenwoordiging accepteert dat.
Zo ging het bij het laatste PGB debat op 29 april. Dat Kamerleden dan toch zaken hebben gelezen is een prestatie. Sterker, men verliest langzamerhand de angst voor ict. Kamerlid Leijten (SP) had ergens opgediept dat het beroerd is gesteld met de ‘referentiële integriteit’ van de gegevens. Bij meer voorbereidingstijd had ze dat wellicht kunnen vertalen in ‘grote data puinhoop’. Het PGB-systeem bestaat namelijk uit een hele serie databases, zodat er op allerlei niveaus van alles mis kan zijn. Kamerlid Keijzer (CDA) had gevraagd om vrijgave van de broncode van het PGB-systeem; bij mijn weten een unicum. Dat het ministerie van VWS hierdoor verrast was blijkt wel uit het standaard antwoord: 'dat doen we niet, want er kunnen rechten liggen bij ict leveranciers'. Laat nou het PGB-systeem van de SVB volledig onder regie van de overheid zelf zijn ontwikkeld.