De eerste vraag bij mijn verhoor door de Tijdelijke Commissie ICT was of het klopte dat ik geen vragen over werk.nl wilde beantwoorden. Helaas, nee. ‘Helaas’, want ik ken werk.nl en de organisatie erachter van vroeger en nu, maar ik sta in een normale leveranciersrelatie met UWV WERKbedrijf.
Als leverancier en adviseur heb ik soms tandenknarsend gekeken naar de verhoren van een ex UWV-medewerker en een UWV-bestuurder. Tandenknarsend, niet omdat wat werd gezegd onwaar was of de gewekte indrukken onjuist, maar omdat het onvolledig was. Ja, de problemen met stabiliteit en performance en de matchfouten zijn fors en de afhankelijkheid van ICT-leveranciers is groot. Maar er is ook een ander verhaal over werk.nl dat het vertellen waard is: een verhaal over een systeem met drie levens.
Werk.nl is een internetproduct waarvan de eerste ontwikkeling plaatsvond rond de millenniumwisseling. Werk.nl is dus als concept stokoud maar was destijds extreem innovatief: internet plus briljante matchsoftware. Wie zijn cv invoerde kreeg passende vacatures en de wie een vacature aanmeldde dito kandidaten. Jammer genoeg werkte het systeem niet goed door slechte basisdata (beroepen, postcodes en dergelijke). En toen die data op orde waren werkte de matching nog niet goed. Ik vroeg naar de werking van matchsoftware en kreeg als antwoord: “Dat kunnen we niet zeggen, want we matchen met fuzzy logic” – een hype van toen. Ja, de ICT-wereld was toen ook al een ’cuckoo’s nest’. De software was briljant dus waarom zou je de klant willen vertellen wáárom werkzoekende X bij vacature Y past? Werkzoekenden moeten niet zeuren maar solliciteren.
Lees meer: http://ibestuur.nl/weblog/werknl-national-treasure